Ταρτάρ ψαριού, ceviche, ή απλώς, μαριναρισμένο ψάρι.

Οι συνταγές που ακολουθούν είναι πιο κοντά στην ceviche απ’ ο,τι στο κλασσικό ταρταρ. Εντούτοις. το δεύτερο είναι γνωστότερο ως όρος και γι αυτό επέλεξα να τον χρησιμοποιήσω.

 

Παραλλαγή α)  –  Η ρουστίκ πλευρά του ταρτάρ.

• ½ κιλό φιλέτο ξιφία (sushi quality – δηλαδή, πανφρέσκου)
• Χυμό και ξύσμα από δύο λεμόνια
• 1 κρεμμύδι μέτριο ψιλοκομμένο αλλά όχι λιώμα
• Φρέσκια ρίγανη από τη γλάστρα
• 1 κ.σ. κάπαρη πολύ ψιλοκομμένη και, εννοείται, πολύ καλά ξαλμυρισμένη
• Πιπέρι σετσουάν κατά βούληση
• Ανθό αλατιού

Παραλλαγή β)  –  Η εξωτική πλευρά του ταρτάρ

• ½ κιλό φιλέτο μαγιάτικου (ισχύει ό,τι πιο πάνω)
• Χυμό και ξύσμα από 2 lime κι 1 λεμόνι
• Ένα μικρό ματσάκι σχοινόπρασσο πολύ ψιλοκομμένο με το ψαλίδι σε ωραίες λεπτές ροδέλλες
• Περίπου 1,5 εκ. τζίντζερ φρέσκο λεπτοτριμμένο
• Ένα κλωνάρι lemongrass φρέσκο (ή 2 κ.γ. κονσέρβα)
• Ροζ πιπέρι χονδροκοπανισμένο στο γουδί
• Ανθό αλατιού

Η εκτέλεση είναι η ίδια:

Καθαρίζουμε το ψάρι από ό,τι κόκκαλα έχει αν έχει και το κόβουμε με δύο πολύ καλά ακονισμένα μαχαίρια (ένα φιλεταρίσματος κι ένα chef) σε πολύ πολύ μικρά κομμάτια. Όταν θα τελειώσει το κόψιμο, το ψάρι πρέπει να μοιάζει σε υφή λίγο πιο χοντροκομμένο από κιμάς. Να μην είναι λιώμα πάντως. Αν δεν έχετε δύο πολύ καλά μαχαίρια με μεγάλη λεπίδα, μην το επιχειρήσετε, θα σας βγει το λάδι και θα γίνει και αίσχος.

Ανακατεύουμε με το ψάρι όλα τα υπόλοιπα υλικά και το αφήνουμε να μαριναριστεί  για κανένα μισάωρο. Η ιδέα είναι να θυμίζει και λίγο ωμό ψάρι, όχι να ψηθεί στο λεμόνι αντί για το φούρνο…

Όταν είναι έτοιμο το στραγγίζουμε από τα πολλά ζουμιά και το φορμάρουμε ωραία. Στολίζουμε με φύλλα λεμονιάς και δάφνης και φέτες λεμονιού και lime.

Πασπαλίζουμε με το αντίστοιχο πιπέρι και σερβίρουμε με φρέσκο, κρουστό μαύρο ψωμί,  ενδεχομένως και με ένα ωραίο basmati, σε θερμοκρασία δωματίου και λίγο φρέσκο ελαιόλαδο on the side. Προσωπικά δεν το χρειάζομαι το λάδι, αλλά βάλτε το εσείς. Μια και λέγαμε για τα πιπέρια και για να πούμε και τίποτε θεωρητικό, το πιπέρι σετσουάν και το ροζ πιπέρι είναι (μετά το βούτυρο) οι καλύτεροι φίλοι του λεμονιού. Και τα δύο έχουν λεμονένιες νότες στο άρωμά τους. Προσοχή όμως. Σπάνια συνδυάζονται αρμονικά μεταξύ τους στο ίδιο πιάτο.