Δεν νομίζω πως μέχρι σήμερα, έχω δει άλλο site της αισθητικής και της ενσυναίσθησης του Τόπου του Δεν. Για την ακρίβεια, είμαι σίγουρη οτι δεν έχω δει. Σαν Δον Κιχώτης της ομορφιάς μου φαίνεται ο hdd345f, όπως τον φαντάζομαι διαβάζοντας τα γραπτά του εκεί και βλέποντας τον παραμυθένιο κόσμο του μέσα από τις εικόνες που μοιράζεται μαζί μας. Το σκοτεινό του δωμάτιο, είναι καλυμμένο παντού με καπιτονέ μετάξι. Όπου κι αν ακουμπήσει ο πόνος σου, είναι απαλά και δροσερά. Κι αν κανένα δάκρυ κυλήσει, δεν θα το δει κανείς, μες στο σκοτάδι.
Τώρα, ο hdd345f, έφτιαξε blog. Φωτεινό, λιτό, γεμάτο μουσικές και φωτογραφίες, μας περιμένει όλους όχι πια μόνο για να διαβάσουμε αλλά και για να διαδράσουμε με τον κύριο με το μουστάκι. Λοιπόν αγαπητέ μου, στα καλοσωρίσματά σας, έρχομαι μ’ ένα κέρασμα. Ένα sandwich που ελπίζω να το βάλετε στα μενού σας και να θυμάστε όταν το τρώτε, το αξίωμα που διέπει και τον Τόπο του Δεν και το blog σας : Η αισθητική προκύπτει κυρίως από την αφαίρεση και υπάρχει μόνο μέσα στην ποιότητα. Τα υπόλοιπα είναι φριχτές απομιμήσεις.
Το sandwich του Δεν
αφιερωμένο στον hdd345f
2 φέτες ψωμί με καρύδι
2 φέτες prosciutto
4-5 κλαράκια ρόκας
2 κ.σ. ricotta
ελαιόλαδο αρωματισμένο με φασκόμηλο
σιρόπι κρασιού ή γλάσο βαλσαμικού ξυδιού
Ραντίζουμε με ελάχιστο ελαιόλαδο τις φέτες του ψωμιού.
Απλώνουμε σε κάθε φέτα ψωμιού μια κ.σ. ricotta και μια φέτα prosciutto.
Τοποθετούμε τα φύλλα της ρόκας άκοπα πάνω στο ένα ψωμάκι. Τα ραντίζουμε με το σιρόπι κρασιού ή το γλάσσο του ξυδιού.
Κλείνουμε το sandwich και το απολαμβάνουμε με ένα δροσερό pinot grigio.
Αγαπητέ μου hdd345f, ελπίζω να μην σας χορτάσει απλώς. Αλλά να σας εμπνεύσει για κείμενα και φωτογραφίες που στολίζουν τον ιστό.
Magica de Spell, alive and cooking. 
Τι ωραία που τα λέτε!
Αν τύχει και συναντηθούμε κάποτε, η λέξη «απομυθοποίηση» θα φύγει από το λεξικό και θα εγκατασταθεί μόνιμα και απότομα, στο κουτί με τα βιώματα. (αν και αυτό με το καπιτονέ μετάξι ισχύει.) 🙂
Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια. Θα δοκιμάσω την συνταγή σας το συντομότερο. Φτάνει να βρω ελαιόλαδο αρωματισμένο με φασκόμηλο. (ούτε που ήξερα πως υπάρχει κάτι τέτοιο)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Το ελαιόλαδο που είναι αρωματισμένο με φασκόμηλο, δεν βρίσκεται μόνο έτοιμο, φτιάχνεται κιόλας. Ζητήστε από κάποιον που έχει φασκόμηλο σε γλάστρα να σας δώσει μερικά κλωνάρια. Πλύνετέ τα και στεγνώστε τα καλά και βάλτε 1-2 σ’ ένα μικρό μπουκαλάκι, ας πούμε από πλωμάρι. Προσθέστε μέσα και μερικούς κόκκους πιπέρι αν θέλετε. Σφραγίστε το καλά κι αφήστο το να δουλέψει για χάρη σας μερικές μέρες. Μετά, είναι έτοιμο για χρήση. Το κλαράκι δεν χρειάζεται να βγει, μένει μέσα και ως διακοσμητικό. Μ’ αυτόν τον τρόπο, μπορείτε να φτιάξετε πολλά αρωματικά λάδια.
Και πάντως, αν δεν φτιάξετε και δεν βρείτε πουθενά, ελάτε να αγοράσετε από το μπαζάρ των Δρόμων Ζωής. Εστω και incognito. 😉
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
σήμερα μεταξύ αβγάτου , βότκα-μαρτίνι και δυό γαλάζιων καπνών αποφανθήκαμε με τον kopoloso πως αν ζούσε ο Κάφκα , ένα τέτοιο βλογ σαν τον «Τόπο του Δεν» θα έφτιαχνε…
και δεν είμαι σίγουρος αν θα τον έφτιαχνε καλύτερα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Blue smoke. Ακόμα και τα σχόλιά σου, αποτελούν υλικό φαντασιώσεων. Εσύ παιδί μου δεν έπρεπε να γράφεις σε ανδρικό περιοδικό, σε γυναικείο έπρεπε να γράφεις.
Επί της ουσίας, συμφωνώ απόλυτα μαζί σας. Και όχι, δεν θα τον έφτιαχνε καλύτερα. Του Κάφκα θα είχε μυτερές προεξοχές μέσα. Ντυμένες με μαύρο μετάξι, δε λέω, αλλά μυτερές προεξοχές. Του δικού μας, μέσα, είναι literally : soft core. (Εννοώ φυσικά με τρυφερό πυρήνα, αλλά ωραίο δεν ακούγεται έτσι?)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
soft core !
αυτό ακριβώς
(μου άρεσε πάρα πολύ αυτό το «του δικού μας» , οριακά συνωμοτικό και επαρκώς διαυγές : σαν τους μοναχικούς λύκους που βρίσκουν έναν της σπάνιας ράτσας τους )
υ.γ. γεννιούνται φαντασιώσεις και με το αβγάτο ; οχι πες μου δηλαδή…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Με ξεσκέπασες.
Το αβγάτο, δεν το κατάλαβα ακριβώς. Δηλαδή, δεν το κατάλαβα καθόλου. Οπότε, είπα να το προσπεράσω. Όχι δε μου γέννησε καμμία φαντασίωση. Το προπέτασμα του μπλε καπνού ήταν αυτό που σήκωσε την αυλαία.
Με την ευκαιρία, δεν μας εξηγείς και τι είναι το περιώνυμο αβγάτο, σε μας τις αδαείς?
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
αβγάτος -αβγάτη -αβγάτο (επίθετο)
1.αυτός που είναι γεμάτος αβγά: «η φωλιά που βρήκαμε ήταν αβγάτη»
2.(μτφ.) αυτός που έχει ακμαίες σωματικές δυνάμεις συνώνυμα: βαρβάτος.
στην περίπτωσή μας σκοπελίτικο γλυκό του κουταλιού δαμάσκηνο, δυστυχώς….
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
😀
Μπα, με τίποτε.
😀
Μου αρέσει!Μου αρέσει!